Het rondje van schrijver en columnist Frank Heinen

Schrijver en columnist Frank Heinen publiceerde onlangs een bundel verhalen over zijn fietsvakanties. Hij schrijft graag over fietsen, en je kunt hem op zijn toerfiets langs de Vecht vanuit Utrecht zien langskomen: ‘Op de fiets kom ik los van het dagelijks leven’.

Schrijver Frank Heinen (39) haalt zijn Sensa-fiets uit het fietsenrek van zijn werkplek in Utrecht. Hij huurt een cel bij de voormalige gevangenis om ongestoord te kunnen schrijven. Wekelijks heeft Heinen een column in de Volkskrant en in Voetbal International, hij schrijft voor literair wielertijdschrift De Muur en publiceerde onlangs een bundeling reisverhalen, over de fietsvakanties met zijn vriendin: Reizen is onzin (Uitgeverij Das Mag). Met droge humor beschrijft hij hun reizen naar Italië, Frankrijk en China. We stappen op en vertrekken richting de Vecht. Al snel verschijnen er charmante, oude boerderijen langs het fietspad, en aan de andere kant rietkragen langs het meanderende water.

Doe je alles op deze fiets?

“Ja. In mijn boek staan drie fietsreizen en die heb ik allemaal op deze fiets gemaakt. Ik heb wel een racefiets, een klassieke racefiets, een Benotto, maar die gebruik ik eigenlijk maar zelden. Sinds we een kind hebben, fietsen we ook veel met zijn drieën en dan heb ik een karretje achter deze fiets. Ik kreeg hem ooit van de vader van mijn vriendin, zij kreeg praktisch dezelfde fiets van zijn vrouw. We zijn er toen mee op fietsvakantie gegaan naar Italië en dat beviel extreem goed.”

Waarom beviel het zo goed?
“Mijn vriendin en ik vinden het allebei prettig om tijdens een vakantie toch nuttig bezig te zijn, iets te doen, niet in een totale ontspanning te verzanden. Tijdens zo’n fietsvakantie weet je: het doel is vandaag van a naar b, aan drie maaltijden zien te komen, en een onderkomen voor de nacht. Dat is zo’n overzichtelijke manier van leven. Er is geen verantwoordelijkheid, geen werk, geen sociale verplichting. Op de fiets kan ik goed loskomen van het dagelijks leven. En als je aankomt op de plek van bestemming, en je ligt ergens aan het zwembad, dan hoef je verder echt niks. De vrijheid van de hele dag in de buitenlucht zijn, vonden we ideaal. Binnenkort gaan we voor het eerst drie dagen met onze dochter in het karretje fietsen, richting de Veluwe.”

Fietste je als kind al graag?

“Ja, we fietsen wel veel met ons gezin, langs de Vecht bij Weesp. De lol van fietsen heb ik van mijn ouders meegekregen. Mijn vader is nog steeds een fanatieke fietser en groot wielrenliefhebber. Hij kijkt altijd. Als kind begreep ik het nog niet echt, dan zie je vooral fietsende mensen. Maar het is echt een spel. Toen ik op kamers ging in Utrecht, was ik al een groot wielerliefhebber. Toen kocht ik ook mijn eerste racefiets, op Marktplaats, van een oud-amateurwielrenner. Ik mocht alles meenemen voor heel weinig geld, zijn helm en handschoentjes. Het was een hele oude fiets, met schakelen op de buis. Die gebruikte ik om naar college te fietsen en af en toe maakte ik kleine rondjes door de omgeving.”

Je eerste verhaal werd gepubliceerd in De Muur toen je nog studeerde en werd bekroond met de Hard Gras-prijs voor beste sportjournalistiek. Was je blij

“Ik was waanzinnig blij. Bert Wagendorp leidde op de sportpagina van de Volkskrant een katern met fictieve sportverhalen. Ze vroegen aan lezers wat er bijvoorbeeld was gebeurd met een verzonnen basketballer. Ik stuurde hele epistels op. Bert vond ze grappig en herkende misschien ook enige aanleg. Hij moedigde me aan om een verhaal voor De Muur te schrijven. Hij mailde me dat hij het heel goed vond. Ik was verbijsterd om een compliment te krijgen van iemand die ik zelf bewonderde. Dat was echt te gek.”

Met zijn vriendin fietst Heinen geregeld langs de Vecht, al is de….

Verder lezen?

Lees het vervolg van dit artikel in FietsActief 08/09. Nu in de winkel of bestel het nummer via deze link online.

Tekst: Kirsten Dorrestijn Foto’s: Jesaja Hizkia